วันนี้ครบรอบ 9 ปีของ TFC ครับ ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าเวลามันล่วงเลยมาเก้าปีแล้ว เร็วมากจริงๆ
ไม่รู้ว่าทุกคนรู้สึกเหมือนผมไหม ว่ายิ่งโตขึ้นยิ่งรู้สึกเด็กลง =p ในความหมายก็คือ ยิ่งเรารู้มากขึ้นมันก็ยิ่งรู้สึกว่าเรารู้น้อยลง
ในชีวิตยังมีอีกหลายสิ่งรอให้เราค้นหาอีกครับ อย่าหยุดที่จะตั้งใจและพัฒนาตัวเองนะครับ =)
เส้นทางนี้ก็ได้เดินทางมาถึงปีที่ 9 แล้ว ลองนึกเล่นๆว่ามันก็เหมือนเรากำลังเดินทางบนรถบัสกันอยู่น่ะครับ..
ในฐานะคนขับ ผมสัญญาและบอกได้เลยว่าผมจะพยายามทำหน้าที่ตรงนี้ให้ดีที่สุด จะรอบคอบและรับผิดชอบให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่แน่นอนบนถนนหนทางมันก็ต้องมีหลุมขรุขระกันบ้างเป็นเรื่องธรรมดา..
ช่วงเวลานี้ก็อยากจะขอความกรุณาให้ผู้โดยสารช่วยกันรัดสายเข็มขัด เกาะราวกันให้แน่นๆหน่อย ขอให้เข้าใจและไว้ใจคนขับหน่อยเนอะครับ
บางทีระหว่างทางก็มีผู้โดยสารคนอื่นๆขึ้นมาบนรถคันนี้ด้วย เมื่อก่อนอาจจะนั่งนอนกันได้สบาย ตอนนี้อาจจะต้องนั่งประจำที่ตัวตรงๆเกร็งๆหน่อย บางทีผู้โดยสารคนอื่นอาจจะทำอะไรไม่ถูกใจเรา บางครั้งเราอาจต้องเสียสละให้ที่นั่งคนอื่นแล้วยืนเองซะด้วย
ช่วงเวลานี้ก็อยากจะใคร่ขอความกรุณาให้ผู้โดยสารทุกท่านอดทนกันหน่อยเน้อ ยิ้มๆใจเย็นๆกันเข้าไว้ ทุกคนก็มีจุดมุ่งหมายเดียวกัน
แบ่งปันเสียสละเข้าใจกันบ้างนิดๆหน่อยๆ ยังไงก็อยู่บนรถคันเดียวกัน ครอบครัวเดียวกัน
คิดซะว่า เยอะๆเบียดๆอบอุ่นดีไง ฮ่าๆ :p (อย่างน้อยก็ดีกว่ารถบัสไม่มีคนผีหลอกนะ)
อีกสิ่งนึงที่มาพร้อมกับการเดินทางของเวลานั้นก็คือ คำว่า การเปลี่ยนแปลง ครับ..
การเปลี่ยนแปลงเป็นสิ่งที่ใครก็เลี่ยงไม่ได้ในชีวิตครับ
หลายๆคนบอกว่า ผมเปลี่ยนไป ..
แต่รู้ไหมครับว่าผมคิดอะไร? ผมมานั่งคิดดู.. จริงๆแล้วไม่ใช่แค่ผมหรอกครับ
เราทุกคนนั้นแหละครับที่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าคุณจะรู้ตัวหรือไม่ แต่ในทุกๆวันเราทุกคนก็มีการเปลี่ยนแปลงกันทั้งนั้น
ไม่ความคิดมุมมองเราเปลี่ยนหรือโตขึ้น ก็สิ่งรอบตัวเราที่เปลี่ยน ลองคิดดูสิครับ ชีวิตของเราแต่ละวันได้เจอได้เห็นได้ซึมซับอะไรหลายๆอย่างจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนกันไปตามเวลาของมัน เช่น ตอนคุณเรียนคุณก็มองมุมนึง ตอนคุณทำงานแล้ว คุณก็มองอีกอย่าง ใช่ไหมครับ?
แต่รู้เปล่าครับ ว่าท่ามกลางวันเวลาที่ผ่านไปและสิ่งแวดล้อมชีวิตที่เปลี่ยนไป..
สิ่งที่สำคัญและมีค่าที่สุด มันไม่ได้อยู่ที่ “อะไรที่เปลี่ยนไป” แต่อยู่ที่ “อะไรที่เหมือนเดิม” ต่างหาก
ไม่ว่าเส้นทางนี้จะพาผมไปไหน ครอบครัวนี้ (หรือรถบัสคันนี้ก็ได้จะได้เกี่ยวกับข้างบนสักหน่อย) จะยังเป็นที่แห่งกำลังใจของผมอยู่’เหมือนเดิม’ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนร่วมทางที่ดีมาโดยตลอด จะให้เกียรติและรับผิดชอบมันให้ดีที่สุด’เหมือนเดิม’นะครับ
และผมหวังว่าครอบครัวนี้จะเป็นที่แห่งกำลังใจให้กับคุณเหมือนกัน ไม่ว่าเส้นทางชีวิตจะพาคุณไปไหน ไม่ว่าคุณจะโตขึ้นหรือจะเปลี่ยนไปยังไง หรือไม่ว่าสภาพแวดล้อมอะไรต่างๆจะเปลี่ยนไปแค่ไหน ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้กับคุณอยู่’เหมือนเดิม’นะครับ
สุขสันต์ปีที่ 9 ก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน’เหมือนเดิม’นะครับ
ปล. เริ่มนับถอยหลังได้ อีกประมาณเดือนนึง ความสนุกสนาน รอยยิ้ม และบรรยากาศเดิมๆ กำลังจะกลับมา ….. วัยรุ่น !! ^____^
Search